Disa kujtime duhet te mbeten ne kujtesen e atyre qe te kan lene dhe ikur gjalle shum gjate ne jeten e tyre.
Jeta skishte meshire fare. Ajo te perplaste ne kater anet e murit dhe te bente perseri te jesh ne kembe.
Une mbeta si nje Lis i vetem ne mes te nje shkreterire te dashurise duke u ndeshur me ererat dhe stuhite e forta dhe akoma nuk jam shkulur nga qe rrenjet e mija jane thelle te ngulura ne palcen e dashurise jetike. Me lekundin fuqishem ato rremuja dhe erera te forta, por as jam shtrembuar e as jam rrezuar per toke e te mos jem cuar ne kembe perseri.
Kujtimet e dashurise jane ndonjehere si nje gjylpnyre dhe kthehen ne jete papritmas dhe te shpojne thelle ne zemer dhe ste lene te qete. Trathtija eshte gje e pshtire tek nje person a tek nje femer dhe mandej i reflekton gjith jeten ajo pasiguri, tmerr, shqetsime, vetmi, erresisre dhe vaje.
Pra, jane si nje gjylpere megalomane dhe nuk kan aspak meshire kur kthehen ne jeten e njeriut meshkullit a femres. Kalojne koherat dhe ti mendon se ke gjithcka ne jete, por ne fund konstaton se ke humbur gurin e shtrejt, diamantin, dhe te pendohesh e ke kot. Atehere fillojne rremujat, ankthet, turbulencat, shqetsimet, dhimbjet e shpirtit, dhe depresioni i perjetshem.
Pse njerzit bejene gabime jetike?! Sepse nuk njohin Zotin. Nuk gjejne meshiren e tije, nuk kerkojne ndihmen e tije per shum pyetje, nuk luten as nuk dine te kerkojne falje, as pendohen, e as bekohen nga Ai.
Une i kaperceva te gjitha keto faza dhe ne fund konstatova se jeta ishte nje pus i thelle i cili pa uje ishte i thate dhe i parendesishem, pervec nje grope te thelle e te zbrazur ku ske jete. Kur e gjeta Zotin, tani e gjeta dhe paqen.
Shum femra do me kujtojne ne rrjedhen e jetes se tyre, ato qe kan patur percepcion te gabuar per mua. Shum nga ato do deshironin ta kthenin kohen dhe te vinin ne perqafimin tim, por koha, ajo e ben te veten. Ajo i ndryshon pozitat, dhe njerzit ne to. Rralle ndodh qe dikush te ket mbetur thate dhe pa dashuri te re dhe atehere me ska kuptim asnje rikthim i cili ska baze per bashkjetese me.
Dedikimi eshte per ato femra qe jane larguar nga une, sepse, nuk kan qen te afta ta detektojne energjine time pozitive drejtuar atyre, ate qe nuk e blen me asnje para ne Bote. I mashtron luksi dhe matrializmi, dhe me vone mashtrohen dhe pendohen ne vete, ah cfar bera une, por duke i dhene shansin te ligut me luksin dhe pasurite e djemve te djallit, ato pesojne ne jete nga ku sdine si te dalin nga situatat qe i kan krijuar vete.
Jeta eshte nje lum qe rrjedhen e ka te shpejte dhe kurr ske shansin ta prekish me dore rrjedhen e pare aty ku ka kaluar per se pari here.
NOBEL@
No comments:
Post a Comment