Një popull bujarë që do për vete ta mbaj kët epitet, e që më me asgjë se meriton, po ligështohet tej mase, dhe po deformohet principi i tijë shekullorë i BESËS, që ishte një sinonim për të na mbajtur mend të tjerit.
Kur ka ardhur koha që vëllau - vëllaut tia nxjerr sytë, për pa patur sherr mes tyre, ti s'ke çfar pret nga ky popull që shoi - shoqit ia nxjerr trut.
S'ka mbet më as vëlla, as motër, as kushërinj, as xhaxha, as dajo, as hallë, as teze, të mos flasim për brezat më të largët. E për shokë e miq, veç në pasçin noi iteres për vete, tu krysh ndonjë hall a punë, ose tu huazosh para, e të mos dish kur do ti marish ato.
As për miqësi, thjeshtë pa paragjykime, sidomos me botën femrore Shqiptare.
Nëse i shkruan për ta miqësuar, ajo do mendohet së pari 7 miljon herë të të shkruaj përgjigjëje, dhe do të çojë në të sëmës, (të më falni në të shprehurit), në e hetovt se nuk i ben përshtypje, a persim. Nëse s'je ndonjë pasanik, a politikan, a ndonjë Kapo i Krimit, s'të qas për shoqëri, veç për Krevat e kan mendjen. Paraja, ua ka verbuar si sytë, ashtu dhe mendjen të gjorave.
Shpesh herë ia kam bër pyetjen vetes, po ç'ne Shqiptar bre, kur ti mendon për mirësinë e këti populli, e ai ta ngul thikën pas kurrizi. Dhe, me të drejtë vinë asi menime, kur shikon se merr thika në kurriz nga më të afërmit e gjakut, e lëre më nga ata të largtit që i ke trajtuar si shokë, u ke ndihmuar kur ata skan ditur ku lidhet Gomari, dhe dot ta ngulin një Maçetë pas kurrizi, që mos dish nga të vesh.
Shqiptari i kohës së sotshme, një fatkeqsi e Botës së Civilizuar, dhe me plot të drejtë na thonë se kemi ardhur nga Kaukazi.
Në paskemi qënë, ne ata pasardhës të Ilirve dhe Pellazgve! Ata kan patur kulturë bre, e jo egërsivitet, siç kemi ne sot!? Ç'kemi lidhje ne me Ilirët, paçit njat bes të Zotit???
Prandaj, së shpejti me bekim të Zotit, do të jem vetëm njeri, dhe do të jetoj atje ku takoj.
Kjo Kartë Identiteti e perkohëshme, është viza e realitetit. Më mirë të jesh njeri, dhe të ndihesh si i huaj në një vend ku ka vlera njerzore, se sa të jetosh si kafshë në vendin e çvlerave, injorancave dhe shpifjeve. Në vendit ku vëllau- vëllaut do tia nxjerr trut për hiç koti. Në vendin e TRATHTIS megalomane.
NOBEL@
