Jam nje djal qe me quajn Shqiptar,
Por se di per se jemi kaq te ndar,
Na shkatrruan te mjerit trathtare.
Shkoj ne Prishtin dhe mua me flasin Shqip,
Ne Lugin, Preshev edhe ne Tivar,
Ne Tirane e poshte deri ne Janine,
Ne Korfuz dhe pertej ne Kalabri,
E gjith, kjo sot mban era Shqipri.
REFRENI:
Kastrioti ne shkemb e pat shkrue,
Gjitha fiset per me u bashkue,
Me beslidhje jemi besatue,
Vec Arberine kush mos me e sundue.
E Fryma Gjergjit sot na ka leshue,
Besnikrin ne e kemi harrue,
Mbretit nderin ja kemi shemtue,
Nga ky mallkim, skemi me shpetue.
Fergim Demiraj- Nobel Manastirliu
