 |
Nje ngjyre, nje fjale, dhe keshtu varg,
Fjal te shpirtit me kolot gezimi,
E me ankth bardh e zi,
Poetesha larg brenda endrrave nxjerr fjale,
Tregon ate qe se shkruan, por me mall,
Dallget, ato I mungojne kur shkaktojne bucame,
Gjenija se le te qete, trazon shpirtin, me ngjyra,
Shpesh here si zjarr dalin ne siperfaqe ne piktur,
Mundohet ta zbus zemren te mos shenderohet ne gure,
Atje larg, ku endrrat shpesh e ngacmojne per atdhene,
Poetesha e ngjyrave permes kolorit cdo gje na rrefen.
NOBEL@
 |
No comments:
Post a Comment