POEZIA E DITES

KUR THOTE ZEMRA

Ligjeron si nje zog Bilbili,

Me ato vargje mbi leter sec i hedh,

E mban ere trandofili,

Buzet si qershi, kam nis nje malle per te.

I thoshte Vjollca me ze Bilbili,

Ma jep zerin tend mbi fletet e mija,

Dhe shkruaj emrin tend si flad Pranvere,

Ty te ka per shoqe ajo dashurija.

E embel si mjalti kur derdhet mbi gjethe,

Si ta quajsh lulet qe e do per vete,

Eshte per te stolisur te shkrete zemren time,

Ilac per plage te thella, drit qe jep sherime,

Por si Manushaqe, e buzet si qershi,

Floket e saja si fresk pranvere, e syrin si ulli,

Si ti edem pran, i gjori se di,

Ajo me vjene prane, une ate e ndi,

Si ti them nje fjale, qe do I shpreh asaj dashuri?...

NOBEL@