Shqiptarët e humben shansin e fundit, me kohën kur në pushtet ishte Lubco Georgievski me VMRO në e tij, dhe kur në kualicion kishte një parti Atdhetare siç ishte PDSH ja e asaj kohe me Lider Arbër Xhaferrin.
Shqiptarët nuk e shfrytëyuan kët rast, dhe lejuan që forcat e ish shërbimeve Jugosllave tua prishin raportet atyre që serioyisht do kishin zgjidhur problemin.
Me at cak nga Amerika u soll dhe Kryetari i atëhershëm i shtetit Boriz Trajkovski, që të realiyoheshte ëndëra e Shqiptarve për të qënë të barabartë me popullin Sllav.
Shqiptarët e maqedonisë së Veriut më kurr sdo ken shansin që të poyicionohen në at gradacion që kishin asaj kohe. Rinija dhe intelektualët sot e tutje me të madhe do shpërngulen dhe do ikin Evropës dhe gjetkë, do zbrazen vendet Shqiptare në Maqedoni, ndoshta është dhe plani i atillë me marrveshtjen e Prespës, se nuk i dimë prapavijat e këti dokumenti, dhe kështu dhe Ujku i ngopur, dhe Delet në numër. Çobanin, do ta kaplojë udhëtimi dhe do mari dhenë siç kanë bërë dhe shum të tjerë.
Mjekët, Hoxhallarët, Pehlivanat, dhe Mesuesit e fshatit, por dhe Barinjtë na e bëjnë politikën etnike!!!
Epo u qoft me hajr fitorja ose konseksualista shqipfolës se kështu e ka historija jone. Gjithmonë përsëritet dhe përsëritet, dhe në fund do ngelim dhe pa atdhe si duket.
Unë më, për çështje të kombit , po e mbyll me kaq.
Halid Igball-Nobel@
No comments:
Post a Comment